Het World Wide Web

Begin jaren '80 raakte een jonge fysicus in de ban van Ted Nelsons Xanadu-project. [14] Negen jaar later ontwikkelde hij het World Wide Web. Tim Berners-Lee en Robert Cailliau, beide fysici in het Conseil Européen pour la Recherche Nucléaire zochten sinds 1988 naar een manier om hun onderzoeksresultaten via het Internet te verspreiden.

Het lag in hun bedoeling een programma te schrijven waarmee ze elke vorm van Internetcommunicatie konden raadplegen. In die context lanceerde Tim Berners-Lee in 1988 de Universal Resource Locator of het URL-systeem die het mogelijk maakt om verschillende protocollen op dezelfde manier te adresseren. [15]

In 1990 ontwikkelde Tim Berners-Lee de eerste World Wide Web browser die hij de naam Line Mode Browser gaf. Van multimedia en een grafische interface was toen nog geen sprake, zelfs het hypertextconcept was slechts in beperkte mate aanwezig. Een jaar later stelde hij zijn programma op de San Antonia Hypertext Conference aan de academische wereld voor. Hun browser werd gematigd enthousiast onthaald en sommige instellingen namen het systeem onmiddellijk over. Niettemin bleef het World Wide Web tot 1993 een marginaal verschijnsel en dat had veel te maken met de gebruiksonvriendelijke interface.

Met de introductie van de Mosaic Browser door het National Center for Supercomputing Applications brak het World Wide Web open. Mosaic was een muisgestuurde, grafisch krachtige multimediale browser die bovendien gratis voor bijna elk computerplatform te verkrijgen was. Het was een schot in de roos en dat zag ook Marc Andreesen. Hij had Mosaic als studentenjob geprogrammeerd maar was niet van plan zijn succesprogramma aan het NCSA te laten. Eind 1993 verliet hij dan ook zijn oude werkgever om samen met Jim Clarck Netscape op te richten.

10/04/97