3 FILMANALYSE EVITA

3.1 Filmgrammatica

In dit hoofdstuk wordt de film Evita filmisch besproken.Het is niet de bedoeling dat iedere scène en ieder shot ontleed wordt, aangezien dit ons te ver zou afleiden van het eigenlijke onderwerp.

Het zijn vooral de algemene kenmerken van de fotografie, de mise en scène, de beweging, de montage en het geluid in deze film die beschreven worden.

3.1.1 Fotografie

De persoon die instond voor de fotografie in deze film was Darius Khondji ( de director of photography of cinematographer).

· DE SHOTS

De film bestaat uit een afwisseling van full shots (FS), medium shots (MS) en close ups (CU), zoals de meeste films. Medium shots van de schouders en het hoofd komen het meest voor, vooral dan om de personen die aan het zingen zijn in beeld te brengen. Van de drie verschillende shots komen close ups het minst voor. Als er close ups in de film zitten, tonen ze benen of voorwerpen, maar niet veel gezichtsuitdrukkingen.

Extreme close ups (ECU) komen maar éénmaal voor, tijdens de scène waar Evita haar kleding, make-up, juwelen, schoenen toont.[59] De eerste maal wanneer er gezongen wordt «Eyes! Hair! Mouth! Figure! Dress! Voice! Style! Movement! Hands! Magic! Rings! Glamour! Face! Diamonds! Excitement! Image!», worden ECU’s van haar ogen, haar mond, haar gelakte nagels en CU’s van haar handen, gezicht en juwelen getoond.

Extreme long shots (ELS) worden af en toe gebruikt.

Het ELS wordt gebruikt om het ruimtelijk kader te scheppen. Zo zie je in het begin van de eerste sequentie de rouwstoet van Eva’s vader over de pampas trekken in een ELS.

Ook de begrafenisstoet van Eva wordt in een ELS getoond, waarna afgewisseld wordt tussen FS en MS van het volk in de straten en CU’s van treurende Argentijnen. De ELS’s van de twee stoeten geven een contrast weer tussen de sobere begrafenis van Juan Duarte en de bombastische begrafenis van Evita Perón. Naast het feit dat de Duarte begrafenis-scène in de film zit om op Evita’s verleden als bastaardkind te wijzen, wordt het, door dit contrast, voor de kijker ook onmiddellijk duidelijk welke aanhang Evita had in Argentinië.

Even later, als Eva op de trein naar Buenos Aires zit, zien we een ELS van de trein en een bende gauchos[60] die passeren. Dit shot geeft een weids beeld weer en symboliseert de vrijheid die Eva tegemoet gaat, door weg te trekken uit het dorp naar de grote stad.

Tijdens de shots van koppels die de tango dansen, in de eerste sequentie, maar ook in de laatste, zijn ook ELS om de ruimte te schetsen. De enen staan in de straten te dansen, de anderen in een donkere club.

Ook wanneer de betere klasse voor het eerst in beeld komt, gebeurt dit met een establishing shot van een polo-wedstrijd.

Sommige shots gaan we even nader bekijken omdat ze voor een bepaalde reden in de film zitten. Zo worden er regelmatig close ups van voeten getoond. Dit gebeurt tijdens de tango’s en milonga’s die getoond worden, bijvoorbeeld in de eerste sequentie wanneer verschillende koppels een trage tango dansen in de straten. Deze close ups accentueren het verdriet over Evita’s dood. Daarnaast worden ook de voeten van marcherende soldaten in close up gefilmd, daardoor wordt de nadruk gelegd op de macht van het leger.

Twee andere shots met een symbolische betekenis zijn de close ups van de deurklink. De eerste tijdens de scène waar Evita Peróns minnares buitengooit, de tweede later in de film, wanneer Perón president is. Deze keer is het de klink van Evita’s slaapkamer die gesloten blijft. Deze twee close ups staan in contrast met elkaar. De eerste close up betekent het begin van Evita’s klim naar de top, en haar meedogenloosheid. De tweede close up betekent de overwinning, maar legt er de nadruk op dat Evita Perón gebruikt heeft om zo ver te raken en dat ze hem nu niet meer nodig heeft.[61]

· DE HOEKEN

In de meeste films zijn de shots op eye-level gefilmd, zo blijft de camera neutraal.

In Evita komt het eye-level shot niet het meest voor. De low en high angles zijn soms zeer miniem, en daarom worden ze niet onmiddellijk opgemerkt, maar wanneer er aandachtig gekeken wordt dan zie je toch dat de camera niet recht staat. Daardoor is het beeld steeds iets meer emotioneel gekleurd.

Uitgesproken high en low angles komen ook voor. Wanneer Evita of Perón speechen op het balkon van de Casa Rosada worden ze in een low angle gefilmd. We zien hen dus vanuit het standpunt van het volk dat beneden op het plein naar hen staat te luisteren. Een persoon die van onderuit gefilmd wordt dwingt vaak ook respect af. In ieder geval krijgen we duidelijk een beeld van Evita die boven het volk staat.

Omgekeerd wordt het volk gefilmd in een high angle en zien we ze dus vanuit Evita’s standpunt op het balkon. Zo krijgen we een overzicht van de massa mensen die aanwezig is. Een mens lijkt ook argelozer en onbelangrijker wanneer hij van bovenuit gefilmd wordt.

Een duidelijke low angle zit in de scène waar Evita gaat solliciteren en de regisseur zijn deur opent en haar binnen roept. De regisseur is van onderuit gefilmd en straalt zo macht uit.

Later, wanneer Eva aan haar opmars bezig is en steeds van minnaar verandert, wordt ze ook van onderuit gefilmd, terwijl de afgewezen minnaar in high angle perspectief gefilmd wordt. Zij kijkt neer op hem en heeft een schijn van macht over zich.

Shots in vogelperspectief komen voor in de scène over de juni-revolutie. Deze shots worden gebruikt om de verwarring van het volk uit te drukken. De mensen rennen door elkaar, vallen op de grond,… terwijl de militairen hen opjagen.

Ook de begrafenisstoet is op een bepaald moment in vogelperspectief gefilmd. We zien vanuit de lucht militairen in formatie achter de kist lopen.

Wat in Evita regelmatig voorkomt (en in andere films zelden gebruikt wordt) is de oblique angle. Het is echter een zeer lichte oblique angle. Als je goed kijkt staat de camera lichtjes diagonaal in sommige scènes. Voorbeelden van zo’n scènes zijn: Eva’s eerste sollicitatie, de coup van 1943, de betogingen tijdens «A New Argentina». De scène met Peróns minnares die op straat komt te staan is zeer duidelijk in een oblique angle gefilmd, daarnaast is het ook in low angle gefilmd, zodat Eva de meerdere lijkt van de twee minnaressen.

De walsscène is een interessante scène. Deze scène heeft inhoudelijk niet veel betekenis. Er wordt niets in verteld over het leven van Evita, niet via tekst en niet via beelden. Maar esthetisch en filmisch heeft deze scène grote waarde. Het is een droomscène, beide personages zitten in een droomtoestand, Evita onder narcose, Ché omdat hij bewusteloos is van de pijn. In deze toestand dansen Ché en Evita, terwijl ze een dialoog voeren. Ché bekritiseert Evita en haar activiteiten, terwijl zij zichzelf verdedigt.

Er volgt een uitwerking van de shots en de hoeken van de «Waltz for Eva and Che»:

1. MS vanaf de schouders, Ché en Evita stappen naar elkaar toe, diffuus zwarte achtergrond, weinig licht. Ze beginnen te dansen , de camera volgt enkele seconden tot het beeld overspringt op een volgend shot.

2. ELS donkere, verlaten balzaal. Ché en Evita walsen op de dansvloer. Lichte high angle. De figuren zijn donkere schaduwen tegenover de achtergrond.

3. MS vanaf het midden. Nog steeds aan het walsen, camera volgt hen. Ze stoppen met dansen, meer licht nu.

4. Idem shot 2 maar vanuit een andere hoek en met een grotere high angle.

5. MS vanaf het midden. Ché stapt vooruit op Evita af, Evita stapt achteruit van Ché weg (rechts naar links)

6. LS Ché stapt nog steeds op Evita af, maar nu van links naar rechts. Ze zitten in een ander decor, een verlaten gang met stoelen aan de kanten.

7. MS vanaf de schouders.

8. LS nog steeds in de gang. Evita en Ché dansen.

9. MS vanaf de schouders. Ché driekwartdraai positie, Evita kwartdraai naar Ché gericht.

10. MS vanaf de schouders, beiden in profiel.

11. Idem shot 9

12. LS, high angle, bijna vogelperspectief.

13. MS eye-level

14. LS, eye level

15. MS, eye level

16. LS, lichte high, oblique angle. Ander decor: vleesopslagplaats. Camera zoomt traag in op Ché en Evita

17. MS, eye level, Evita meer belicht dan Ché.

18. CU benen, camera tilt en blijft rusten in MS vanaf het midden van Ché en Evita.

19. LS, ander decor: verlaten straat.

20. MS vanaf schouders, eye level

21. MS vanaf midden eye level

22. Idem shot 20

23. MS vanaf midden, eye level, enkel Evita. Ander decor: verlaten dineerzaal.

24. ELS zaal, donker belicht.

25. MS vanaf schouders, enkel Ché. Kijkt naar links

26. Idem shot 25, maar enkel Evita. Kijkt naar rechts (waar Ché staat volgens montage)

27. MS vanaf schouders. Ché kwartdraai naar links. Evita komt vanachter camera naar Ché toe in driekwart-positie.

28. MS profiel Eva en Ché. Zelfde diffuus zwarte achtergrond als in shot 1.

29. LS zelfde danszaal als in shot 1 tot 5.

30. Idem als shot 28, maar personen staan anders tegenover elkaar.

31. Idem shot 2, maar ze walsen niet.

32. Idem als shot 30, ze beginnen te dansen.

33. Idem als shot 31, ze walsen door de zaal.

34. Idem als shot 2, maar eye level.

35. CU hoofden, camera volgt beweging, Ché en Evita dansen weg van de camera, zodat de CU overgaat in een MS vanaf het middel.

36. idem als shot 34.

37. Idem als shot 35, maar omgekeerd, MS gaat over naar CU.

38. Idem als shot 33. Evita valt op de grond.

39. LS Evita op de achtergrond, Ché’s benen op de voorgrond.

40. MS, lichte low angle, Ché tegenover zwarte achtergrond.

41. MS Evita op de grond VAZ, eye level. Achtergrond is deel van de dansvloer, rest zwart.

42. MS vanaf de schouders van Ché.

43. Idem shot 41, maar high angle en in kwartdraai positie.

44. MS vanaf middel van Ché, loopt langzaam achteruit naar de zwarte achtergrond toe.

45. Idem shot 43.

46. Idem shot 44, Ché verdwijnt in de zwarte achtergrond.

47. Idem shot 41.

Het is interessant om te zien hoeveel er gewisseld wordt tussen verschillende shots en hoeken, nochtans wordt de actie in deze scène vooral door de acteurs die dansen, uitgebeeld. Door de donkere belichting, de diffuse achtergrond en de verlaten decors wordt er een surreële sfeer opgewekt.

· DE BELICHTING

De belichting is een belangrijk element in een film en moet zeer secuur gebeuren, want ze mag niet opvallen. Daarom is het voor de kijker moeilijk om de verschillende lighting keys te zien.

De belichting in Evita wordt realistisch gebruikt. Er worden voornamelijk lichtbronnen gebruikt die in de context aanwezig zijn: daglicht, lampen, spots die in het decor te zien zijn…

· DE KLEUR

Zoals 99% van de films die tegenwoordig gemaakt worden, is ook deze film in kleur.

In de flashbacks van 1926 en 1936 domineren de bruine kleuren, zo krijgt het publiek de indruk dat die beelden ouder zijn. Vanaf Eva’s aankomst in Buenos Aires worden de kleuren feller.

Er is kleurensymboliek aanwezig in de film. Enkele voorbeelden:

In de scène waarin Eva poseert voor de fotograaf Huevo en Emilio ontmoet, domineert de rode kleur, kleur voor passie.

Tijdens de coup van 1943 is Perón de enige officier op het balkon die een wit uniform draagt, zodat hij zeker in het oog van de kijker zou springen.

Er komen zwart-wit beelden voor in de film. Wanneer Evita door Europa reist, bekijkt Perón beelden van deze reis. Die beelden zijn zwart-wit en worden geprojecteerd op een scherm, dat gefilmd wordt. Deze beelden zijn zogezegd bioscoopjournaals die in de hele wereld bekeken werden.

3.1.2 Mise en scène

· HET KADER

Hier is de aspect ratio: 2.35:1 (breedbeeld).

De dominanten worden op verschillende manieren bepaald in de film: door kleur (bijvoorbeeld Perón in zijn wit uniform op het balkon van de Casa Rosada tijdens de coup van 1943) of door beweging (bijvoorbeeld Ché die door de stilstaande menigte beweegt tijdens “Don’t cry for me Argentina”). Wanneer Evita in beeld is, zal zij steeds de dominant zijn, meestal bepaald door haar kleren, rode jurk, mantelpakjes.

Het kader wordt ook symbolisch gebruikt. Bijvoorbeeld bij de aardbevingsscène wordt iemand vanonder het puin gehaald, het slachtoffer bevindt zich onderaan in het kader waardoor kwetsbaarheid gesuggereerd wordt. Of een ander symbolisch gebruik van het kader is het feit dat Evita meestal in het midden geplaatst wordt. En bij de balkonscène en de toespraken worden Evita of/en Perón in het bovenste deel van het kader geplaatst en drukken zo macht uit.

· COMPOSITIE

De compositie in de film is symmetrisch. De personen die aandacht moeten krijgen, staan in het midden, of aan de kant maar met de focus op hen.

Een perfect symmetrische scène is bijvoorbeeld wanneer Eva en Ché boven op een trap staan en Huevo duidelijk maken dat hij er niet meer nodig is. Allebei vullen ze juist een helft van het kader in. Ook de balkonscènes en de beelden van marcherende soldaten zijn mooie voorbeelden van de symmetrische compositie

Om het oog van de kijker te vestigen op bepaalde plaatsen in het beeld, worden de typische technieken gebruikt: kleur, beweging, focus, symmetrische compositie.

· RUIMTE

Het personage Ché wordt meestal in vooraanzicht gefilmd. Dit schept een band tussen het publiek en Ché, deze band is nodig aangezien Ché de verteller is. Hij kijkt steeds in de camera en spreekt tegen de kijker.

Eva wordt vooral in kwartdraai gefilmd. Omdat Evita het hoofdpersonage is en het de bedoeling is dat de kijker met haar meeleeft. Door de kwartdraai positie voelt de kijker zich nauw betrokken met Evita.

Perón wordt afwisselend in driekwart positie en kwartdraai weergegeven. In een scène waar Evita en Perón beiden in voorkomen, zal Evita meer in kwartdraai positie gefilmd worden dan Perón. Omdat Perón in de film slechts oppervlakkig naar voor komt en niet zo’n grote rol speelt, is het niet nodig dat de kijker een hechte band opbouwt met hem.

3.1.3 Beweging

Bij de beweging zijn er twee belangrijke opmerkingen. De eerste gaat over de beweging van de camera , de tweede over de beweging op het scherm.

In deze film beweegt de camera veel mee met de personages. Dit zien we vooral als Ché vertelt. De camera volgt hem overal waar hij gaat.

Ook de demonstraties worden vaak gevolgd door de camera. Deze beweging wordt gemaakt met een dolly op rails, de dolly beweegt naar voor of achter, naar links of rechts en zo blijven dezelfde personages steeds in beeld.

Wanneer de camera stilstaat, is er vaak beweging op het scherm zelf. In drukke scènes lopen de mensen door elkaar, militairen marcheren over het scherm, koppels dansen de tango.

Een voorbeeld van dieptebeweging in de film zit in sequentie 2, wanneer Eva met Magaldi meegaat naar Buenos Aires, ondanks zijn weigering haar mee te nemen. Eva loopt naar de camera toe en er voorbij, daarna zien we een shot van Eva die verder weg loopt van de camera. Magaldi loopt haar achterna,ook naar de camera toe en er voorbij.

Een voorbeeld van laterale beweging is de treinrit van Eva en Magaldi, de trein rijdt van rechts naar links over het scherm, terwijl de gauchos van links naar rechts galopperen.

Er komen geen mechanische verstoringen voor in de film.

3.1.4 Montage

Gerry Hambling is verantwoordelijk voor de montage.

Evita is gemonteerd in een min of meer formalistische stijl. De muziek zorgt voor de voortgang van de sequenties terwijl de gemonteerde beelden het verhaal versnellen. Zo worden er soms verschillende maanden in één sequentie van enkele minuten verteld.

De beelden komen niet altijd overeen met wat er verteld wordt in de tekst. De beelden geven meer informatie aan de kijker dan de informatie die in de tekst zit. In de sequentie waarin de Eva Perón Foundation voorgesteld wordt, is het omgekeerde het geval: de tekst is kritischer tegenover de Foundation, terwijl de beelden enkel de positieve verwezenlijkingen en gelukkige mensen tonen.

De film heeft een drukke montage. Er komen ongelooflijk veel shots per minuut op de kijker af.

Als voorbeeld volgt er hier een analyse van de shots in «The lady’s got potential» een scène die 4 min 13 sec duurt. De scène bestaat uit 126 shots.

The Lady ’s Got Potential.

1. vogelperspectief van massa op straat die wegrent in paniek

2. ontploffing in gebouw (ZAZ)

3. LS legertanks in de straten rijden naar de camera toe

4. LS wegrennende mensen (van rechts naar links over het beeld)

5. LS soldaten lopen naar camera, lichte hoek zodat ze van links naar rechts lopen

6. LS het volk loopt van links naar rechts, de tanks achtervolgen hen

7. MS politieagenten op een rij, er wordt éénmaal geschoten, ze zetten zich in beweging

8. ELS: straten Buenos Aires, mensen lopen door elkaar

9. MS soldaten en politie marcheren

10. idem shot 6 maar het volk rent nu harder weg van de tanks

11. MS het volk rent door elkaar

12. LS legerjeep rijdt naar de camera toe

13. LS soldaten te paard galopperen naar de camera toe

14. idem shot 8 maar meer verwarring

15. politie te paard klopt op mensen in de straat

16. MS gewelddadige acties van soldaten tegenover mensen in de straat

17. idem shot 1 maar er vallen mensen HIER BEGINT CHÉ TE ZINGEN

18. LS tank rijdt naar camera toe en er voorbij

19. MS jeep met militairen rijdt langs camera

20. MS soldaten slaan op mensen

21. idem shot 15

22. LS straatbeeld: op de voorgrond een brandende auto, een tank rijdt voorbij, soldaten lopen langs

23. MS soldaten te paard

24. volk loopt weg van de camera: CU benen en straatstenen

25. LS soldaten marcheren in de straten van links naar rechts, oblique angle

26. CU benen van marcherende soldaten van rechts naar links

27. LS High angle: soldaten in Casa Rosada marcheren de trap op

28. LS regeringsmannen aan tafel met paperassen

29. MS deur open, militairen vallen binnen

30. MS heren kijken verbaasd op

31. MS soldaten in een rij met de geweren gericht op de heren

32. MS heren staan recht

33. LS high angle, oblique: heren worden door soldaten van de trap geleid

34. LS gebouw ontploft

35. MS zelfde ontploffing gebouw vanuit andere hoek

36. marinier met rug naar camera op de voorgrond, schiet met mitrailleur op tanks, vanachter zandzakjes, tanks rijden op camera af

37. MS mariniers (achter hen vuurzee) schieten, sterven

38. LS mariniers lopen voorbij en zoeken dekking achter zandzakjes, sommigen worden neergeschoten (links naar rechts)

39. MS soldaten lopen voorbij camera (rechts naar links)

40. LS soldaten te paard idem als in shot 39

41. LS tank schiet recht op camera

42. LS ontploffing bij mariniers

43. LS mariniers liggen dood op een rij naast elkaar, soldaten te paard komen toe

44. LS afgezette regering op boot naar Uruguay (Lineas Uruguayas)

45. LS low angle: balkon van de Casa Rosada met nieuwe president

46. MS nieuwe president, op de achtergrond veel officieren

47. MS van Evita op filmset TWEEDE STROFE WORDT INGEZET

48. LS filmset, regisseur op voorgrond, acteurs op achtergrond

49. MS van de regisseur, Imbert erachter

50. LS oblique angle: Evita aan het acteren (overacting), rechts op voorgrond filmcamera

51. idem shot 49

52. MS van Evita die vol overtuiging staat te acteren

53. CU van de regisseur met hoofd in handen

54. MS van Imbert die wild begint te applaudisseren

55. MS regisseur kijkt achter zich, begint dan ook maar te applaudisseren

56. Idem shot 50, Evita lacht

57. MS lichte oblique angle: tank schiet bom af

58. MS gebouw ontploft (idem shot 2, maar nu VAZ)

59. LS zelfde ontploffing

60. idem shot 25

61. idem shot 27

62. MS van de nieuwe president aan zijn bureau

63. LS high angle: soldaten door deur

64. MS president kijkt op

65. MS low angle: soldaten richten geweer

66. MS president staat recht (camera volgt die beweging)

67. LS high angle: president begeleid door soldaten van de trap

68. idem shot 45 maar andere president en Perón links tussen militairen in wit uniform

69. CU van de nieuwe president, camera verschuift naar links, toont Perón

70. tank schiet, een enorme rookwolk komt op de camera af

71. camera beweegt

72. MS nieuwe president, Perón staat vlak achter hem

73. LS twee legermoto’s begeleiden de auto van Perón, rijden op camera af en er voorbij (high angle wanneer ze voorbij rijden)

74. MS auto stopt voorbij slachthuiswerkers, Perón stapt uit

75. MS beeld in slachthuis : arbeiders en vlees

76. MS Perón begroet werkers

77. Idem shot 75, Perón begroet arbeiders

78. MS Perón omarmt arbeider

79. Idem shot 75 en 77 maar Perón nadert camera

80. CU van Perón

81. MS Ché zingt in de camera terwijl hij in woelige straat staat

82. LS rellen, politie te paard op voorgrond verwarring op achtergrond

83. MS bevolking gooit met stenen vanachter barricade (met stoelen)

84. MS soldaten doorbreken barricade

85. MS rellen, rook, mannen verzetten zich tegen soldaten

86. MS lichte high angle: rellen, soldaten slaan

87. MS politie slaat op het volk

88. Politie te paard verspert beeld van de camera even, op achtergrond rellen

89. politie op paard slaat

90. MS Perón in slachthuis tekent contract aan tafel; de arbeiders zijn blij, de camera draait 90° en filmt de werkgevers die niet blij zijn

91. MS van een bar, Perón staat tussen anderen het contract te vieren, aardbeving

“SUDDENLY AN EARTHQUAKE HIT…” wordt gezongen

92. MS flessen vallen

93. idem shot 91

94. idem shot 92

95. krantenkop van La Prensa komt in spiraal naar camera gedwarreld : “Earthquake San Juan, many killed”

96. idem shot 93

97. idem shot 86: foto van verwoeste stad in zwart-wit

98. LS zelfde straatbeeld als krantenfoto, nu in kleur, mensen helpen overlevenden

99. Vogelperspectief kindje onder puin

100. LS soldaten, verpleegster tussen puin

101. MS kindje wordt geholpen door verpleegster

102. LS verpleegsters in jeep rijden voorbij

103. MS soldaten helpen kind vanonder puin

104. CU bebloede hand wordt verzorgd

105. High angle MS dode man

106. LS ziekenwagen met sirene baant zich een weg door het puin

107. CU Perón, naast dokter, bezoekt San Juan

108. MS fotografen nemen foto’s

109. MS Perón troost slachtoffers

110. MS twee rouwende ouders, grijs van het puin

111. LS Perón in San Juan, tussen heleboel volk, pers, verpleegsters, militairen

112. MS Perón groet inwoners

113. LS mensen blijven zoeken tussen het puin

114. LS high angle: Perón heft kindje op

115. idem shot 110

116. CU Perón met jongetje in zijn handen

117. MS treurende mensen

118. LS man die blijft zoeken

119. CU Perón begroet gewonde vrouw

120. CU gewonde man bij Perón

121. LS overzicht van de backstage-ruimte op het benefietgala.

122. MS Eva en Imbert

123. MS Perón tussen twee dames op benefiet

124. LS high angle: publiek applaudisseert

125. Idem shot 124, andere hoek

126. Idem shot 123, applaudisseren ook

Door de montage worden bepaalde zaken geïnsinueerd.

Om nogmaals «The Lady’s Got Potential» als voorbeeld te nemen.

De shots 28, 29, en 30 bijvoorbeeld tonen niet dat de soldaten de regering zullen gevangen nemen. Maar door ze achter elkaar te monteren wordt dit wel gesuggereerd. In shot 29 vallen de soldaten binnen en staan met hun wapens gericht op iets datlinks uit het beeld is. In shot 30 kijken de ministers op naar rechts, naar de soldaten die daar buiten beeld staan. In het volgende shot zie je de twee groepen in beeld.

Door shot 42 na shot 41 te monteren, lijkt de bom die ontploft bij de mariniers van de tank afkomstig te zijn.

En zo zijn er veel voorbeelden in de film te vinden.

Daarnaast is de montage in deze film ook gebeurd met het oog op de muziek en de tekst.

In de eerste sequentie tijdens «Oh, what a circus» zingt Ché over ‘a primadonna’s rage’, wanneer hij kritiek geeft op Perón en Evita. Op dat exacte moment zien we een beeld van Evita die een toespraak geeft, met veel gebaren en mimiek.

Wanneer in “The Lady’s Got Potential” gezongen wordt “That’s the night when Perón first met Eva” zien we Eva in beeld, juist op het moment wanneer Ché “Eva” zingt.

Tijdens de radiospeech die Evita geeft, om de regering aan te klagen, worden de medium shots van Evita afgewisseld tussen kwartdraai positie , ZAZ rechts, ZAZ links, profiel. Telkens wanneer Evita een woord benadrukt (show, know, decline of, no sign, governement, give us, deserve), verandert het beeld in een andere shot van Evita.

3.1.5 Geluid

In deze film ligt de nadruk op het geluid.

Het bestaat uit twee delen: de muziek en de achtergrondgeluiden.

De muziek is het belangrijkste deel, omdat door middel van liedjes en muziek het verhaal van Eva Perón verteld wordt.

Er komt amper gesproken taal voor in de film. Enkel de toespraken van Perón en Evita zijn gesproken en hier en daar een zin, bijvoorbeeld als Perón gearresteerd wordt.[62]

De achtergrondgeluiden zijn niet weggelaten, maar hoor je tussen de muziek door. Dit zijn bijvoorbeeld bomontploffingen, schoten, applaus, gejuich van het volk,…

De liedjes zijn in te delen in drie verschillende categorieën: dialogen, toespraken en achtergrondinformatie.

Bij de dialogen horen volgende scènes:

dialoog tussen Eva en Magaldi vooraleer ze naar Buenos Aires gaan, dialoog tussen Eva en haar minnaars, dialoog tussen Evita en Perón bij hun eerste onmoeting, dialoog tussen Eva en Perón vóór hij gearresteerd wordt en terwijl hij in de cel zit, dialoog tussen Perón en zijn ministers over Evita’s kandidatuur voor het vice-presidentschap, dialoog tussen Eva en Ché in droomtoestand.

Enkele toespraken worden ook gezongen: Peróns toespraak op het benefietgala, Eva’s toespraken om Perón vrij te krijgen, Eva’s toespraak bij de inauguratie van Perón (zowel een gezongen als een gesproken deel), de toespraak wanneer Evita de kandidatuur voor vice-president niet aanvaardt.

De andere liedjes dienen als achtergrondinformatie bij de gebeurtenissen.

Omdat er zelden gesproken wordt in deze film wordt Evita ook wel eens een filmopera genoemd. Er is een verschil tussen een filmmuscial en een filmopera, in die zin dat in een musical de personages soms een lied zingen of een dans uitvoeren, maar daarnaast ook gesproken dialogen voeren. In een filmopera daarentegen wordt het verhaal verteld via de muziek.

Geen enkel moment is er stilte in de film, met uitzondering van de laatste scènes.

Als Perón Evita vertelt dat ze kanker heeft, fluistert hij haar toe, zonder dat enig ander geluid hoorbaar is: «Eva, you are dying. » Waarop zij begint te zingen, zonder begeleiding van instrumenten: «So what happens now? Where am I going to?». Op Peróns antwoord «Don’t ask anymore» horen we lichtjes een piano enkele noten brengen. Het volgende lied, «You must love me», begint ook zonder instrumenten, langzaam vallen de instrumenten in. Na dit lied is het weer enkele seconden stil voor «Evita’s final broadcast» begint. Deze stiltes maken duidelijk dat Evita ziek is en niet lang meer te leven heeft.

Ook voordat ze sterft en haar «Lament» inzet is het een paar seconden stil, waarna ze begint te zingen, enkel begeleid door een piano.

3.1.6 Kostuums en decor

Er is een goede research verricht voor de decors en kostuums.

De film is deels opgenomen in Boedapest, omdat deze stad het best de sfeer van Buenos Aires in de jaren veertig – vijftig weergeeft, Buenos Aires zelf was te modern geworden. De begrafenisstoet van Eva Perón is bijvoorbeeld daar opgenomen.

Er werd ook in Argentinië gefilmd. De scènes in Chivilcoy en Junín zijn effectief in deze twee dorpen gefilmd. De scène op het balkon van de Casa Rosada is gefilmd op het balkon van de echte Casa Rosada in Buenos Aires, de shots van de pampas zijn ook in Argentinië gefilmd.

De binnenscènes zijn opgenomen in de Shepperton Studios in Londen.

Penny Rose was verantwoordelijk voor de kostumering en heeft zich gebaseerd op foto’s en beeldmateriaal van de echte Eva Perón. Er volgt hier geen opsomming van de kostuums die nagemaakt zijn, maar in bijlage zitten enkele foto’s ter vergelijking. Daarop is te zien hoe niet alleen de kleren, maar ook de kapsels gelijken op de echte kleren en kapsels van Evita.[63]

3.2 Besluit

De filmische beslissingen die genomen zijn bij het maken van deze film hebben invloed op de inhoud.

Evita is één van de weinige films waarin de tekst volledig gezongen wordt. Het is ook één van de weinige films waarin een verteller het publiek aanspreekt. Deze twee technieken zorgen ervoor dat het publiek zich ervan bewust blijft dat het naar een film aan het kijken is. Ook de speciale fotografie, onder andere met oblique angles en weinig close ups, zorgt dat er een afstand blijft tussen de kijker en de film.

Het is de muziek die gevoelens moet opwekken bij de kijker. Waar een gewone dramatische film probeert de kijker mee te nemen in het verhaal door middel van de verhaallijn en de realistische vertolkingen, probeert Evita dit effect te bekomen met de muziek.

De snelle montage zorgt ervoor dat de kijker aandachtig moet blijven, hij moet opgaan in de muziek en hij moet alle aandacht aan de beelden schenken. Want in de beelden wordt er meer getoond over het leven van Eva Perón dan in de tekst verteld wordt.

Door de muziek en de snelle montage lijkt de film op het eerst zicht een spektakelfilm, eerder een kostuumdrama dan een historische film. De figuur van Evita wordt al deels geromantiseerd door de liedjes die ze zingt.

In het volgende hoofdstuk wordt de inhoud van de film vergeleken met literatuur over Eva Perón. Pas daarna kan de vraag of Evita een goede historische film is, beantwoord worden.