Algemeen besluit

Zoals uiteengezet in het doel van de thesis hebben we, uitgaande van de meer theoretische benaderingen van wetenschappelijke auteurs, de mogelijkheden onderzocht, op (duurzaam) toeristisch gebied, van het behoud en herbestemming van industrieel erfgoed, dat tegelijk op het vlak van de industriële archeologie een belangrijke waarde kan hebben.

Gestart dus met de meer theoretische benadering van de ‘geografie van het toerisme’ en de begrippen ‘industrieel erfgoed’, ‘duurzaam toerisme’, erfgoedtoerisme’ en ‘industriële archeologie, hebben we ons gebogen over de problemen van het kusttoerisme in het algemeen en van de regio Brugge-Blankenberge-Knokke-Heist in het bijzonder. Hierbij zijn we terecht gekomen bij de Carcoke-site te Zeebrugge.

Via het kritisch bekijken van een aantal bekende projecten in binnenland (industriecomplex Le Grand-Hornu, Westoria en mijnsites Blégny en Beringen) en buitenland (Emscher Park als geheel, 8 projecten gedetailleerd), hebben we concreet de redding en herbestemming van de Carcoke-site te Zeebrugge onderzocht (en bepleit, zie ook verder). Bij het formuleren van een aantal suggesties hebben wij ons laten leiden door de ter plaatse opgedane inspiratie bij de effectieve bezoeken en de beleving van bovenvermelde projecten (industriecomplex Le Grand-Hornu 30/11/2002 - Westoria 9/2/2003 en 24/7/ 2003 - Beringen en de Limburgse mijnen 15/3/2003 - Emscher park van 16/3/2003 tot 17/3/ 2003 - mijnsite Blégny 19/4/ 2003).

Bij het tegenover elkaar stellen van de pro’s en de contra’s hebben wij duidelijk een balans gevonden die gevoelig overhelt naar de kant van het behoud en (toeristische) herbestemming van de site.

Mits men er in slaagt om de Carcoke-site Zeebrugge uit de hoek van de onverschilligheid en de vergetelheid te halen, niet alleen naar de overheid toe, maar ook naar de bevolking toe, kan er zelfs een mooie toekomst voorspeld worden, waarbij het ‘duurzaam toerisme’ aan de winnende hand zal zijn.