Dankwoord

Deze thesis was niet tot stand kunnen komen zonder de indirecte hulp van enkele mensen uit mijn omgeving. In de eerste plaats dank ik mijn ouders. Niet omdat je dat hoort te doen in een dankwoord. Maar omdat zij mij 24 jaar lang hebben opgevoed en voor een stuk(je) mee hebben gemaakt tot wie ik nu ben. Voor de financiële en morele steun gedurende de zeven jaar studie: de eerste drie regentaatsjaren, en de daaropvolgende vier universiteitsjaren. In de tweede plaats dank ik mijn promotor prof. J. De Tavernier: voor zijn verbeterwerk, zijn kritische vragen en opmerkingen bij kladversies van deze thesis, die me telkens weer dwongen mijn argumentatie te verfijnen. Vervolgens een woord van dank naar Jeroen, mijn trouwe vriend, voor de momenten in het bos, op de rotsen, in de bergen en op de fiets. Die me toeliet de natuur op een sociale manier te exploreren. En die oh-zo-vaak naar mijn ideeën heeft moeten luisteren wanneer die in mijn hoofd aan het rijpen waren. En dan natuurlijk mijn broer Lieven die op de juiste momenten op de juiste manier digitale virussen en wormen te lijf ging. Cyberfight voor gevorderden…

Speciale dank naar Magalie, een juweel zo helder als bergkristal, in de winter in mijn schoot gevallen. Voor het er zijn.