Woord Vooraf

Dat het schrijven van een thesis ‘bloed, zweet en tranen’ kost, is algemeen bekend. Maar nu die thesis in haar bijna definitieve vorm voor me ligt, realiseer ik me dat ze nooit tot stand gekomen zou zijn zonder de hulp van een groot aantal mensen. Ten eerste zou ik Janine De Rop en Tilly Stuckens willen bedanken, omdat zij zo vriendelijk waren hun medewerking te verlenen aan interviews die mijn inzichten aanzienlijk verrijkt hebben. Jeanne Roos, helaas overleden op 30 juli 2001, zou ik eveneens willen bedanken voor het telefonische gesprek dat zij mij toestond. De redacties en documentatie-afdelingen van Het Parool en de Volkskrant zijn zo vriendelijk geweest mij toegang te verlenen tot hun collecties. Zonder die toelating zou het schrijven van mijn thesis onmogelijk zijn geweest.

Mijn promotor, professor Leen Van Molle verdient een woord van dank voor haar begeleiding en inzet bij het tot stand komen van deze verhandeling. Ruth Timmermans vervulde een cruciale rol bij het verbeteren en aanvullen van de uiteindelijke tekst. Mijn ouders, die niet alleen bij het schrijven van mijn thesis, maar gedurende mijn hele studietijd een bron van onvoorwaardelijke en onuitputtelijke steun en hulp zijn geweest, verdienen een speciaal bedankje. Voor alle morele én praktische steun zou ik Bart, Dorien, Kelly, Tom, Mark, Saar, Davy, Arnaud, Stijn, Kris, Pieter, Petra en Barbara willen bedanken. Ook alle kotgenootjes, familieleden, vrienden en kennissen die ik niet bij naam genoemd heb, hebben enorm veel betekend: bedankt!