DANKWOORD

Een aantal mensen ben ik veel dank verschuldigd voor de rol die ze gespeeld hebben in het tot stand komen van dit werk, en anderen voor de rol die ze in mijn gewone leven vertolken.

In de eerste plaats gaat al mijn dank en liefde naar mijn moeder, die steeds achter mij heeft gestaan, ook in moeilijke tijden. Alleen al voor de kans die ik gekregen heb om te studeren is mijn dankbaarheid ten opzichte van haar amper in woorden uit te drukken. Samen met haar wil ik ook mijn familie bedanken. Natuurlijk mag ik ook mijn halfzusje, petekind en oogappel Lara niet vergeten. Mijn respect en genegenheid jegens hen zijn groot.

Minstens even belangrijk zijn mijn vrienden. De mannen uit Dadizele met wie ik al van kindsbeen optrek en die me tevens gevormd hebben tot de persoon die ik ben. Loco, Corneillie, Glenn & Sofie, Nessim en Wulf, bedankt voor de verrijking die ze op alle vlakken aan mijn leven toevoegen. Voor dezelfde reden gaat mijn dankbaarheid naar de vrienden en studiegenoten die ik heb leren kennen tijdens mijn studententijd in Gent. Enkelen kan ik tot mijn hechte vriendenkring rekenen en ik prijs me ook gelukkig tot hun vriendenkring te behoren: Menno, Jelle, Dirk, Vinnie, Timo, Goedele, Eva, Vicky, Anneleen, Benny, Liesbeth & Tim, Roel, Tjeu en Santy en alle andere geschiedenis- en kotstudenten wiens naam hier ontbreekt, aan allen van harte bedankt. Een speciale dankjewel is weggelegd voor Hannelore, in de eerste plaats om een steun en toeverlaat te wezen maar ook voor de hulp met enkele van mijn tabellen.

Graag wil ik daarnaast de mensen bedanken die me geholpen hebben bij het verwezenlijken van dit werk. In de eerste plaats gaat mijn dank uit naar mijn promotor, professor Erik Thoen, en mijn commissarissen Tim en Véronique voor hun steun en vertrouwen. Ook de mensen van het Rijksarchief te Brugge en de immer behulpzame Hilde van het O.C.M.W.-archief in voornoemde stad ben ik dankbaar.

Tot slot wil ik mijn dierbaar beminde vader bedanken voor de vriendschap en het begrip die ik tot op de laatste dag heb mogen ontvangen. Pa, misschien mag je het eindresultaat van mijn licentiaatverhandeling niet meer meemaken, maar voor mij blijf je iedere dag aan mijn zijde staan. Een veel te late dankjewel,

Schoutteten Koen,

1 augustus 2003.

Ter nagedachtenis van SCHOUTTETEN LUC,

22.07.1950 – 04.08.2001