DANKWOORD

Deze eindverhandeling zou niet tot stand zijn gekomen zonder de steun van enkele belangrijke personen. Mijn dank gaat in de eerste plaats uit naar Luc Robert, die me tijdens dit hele proces voorzag van goede ideeën en kritische kanttekeningen. Dankzij zijn feedback is mijn eindverhandeling iets geworden waar ik trots op kan zijn.

Ik wil in dit dankwoord eveneens van de gelegenheid gebruik maken om Gina Stevens, mijn stagebegeleidster in de Gevangenis van Hasselt, te bedanken. Dankzij haar heb ik immers de kans gekregen om in een bijzonder interessante setting stage te lopen. Het dagelijks werken met gedetineerden heeft me bovendien geïnspireerd om op zoek te gaan naar theorieën en praktijken die de disintegrative shaming van deze groep kunnen opheffen.

Mijn dank gaat uiteraard ook uit naar mijn ouders, die dit allemaal mogelijk gemaakt hebben. Zonder hun steun zou ik immers niet zo gemotiveerd zijn om aan een tweede opleiding te beginnen. Datzelfde geldt eveneens voor mijn schoonouders en vrienden. Hun jarenlange toewijding en ondersteuning hebben er namelijk voor gezorgd dat ik ook dit jaar met succes heb kunnen afronden.

Last but not least wil ik de belangrijkste persoon in mijn leven bedanken. Kristof, je maakt me al zeven jaar gelukkig en daarom alleen al verdien jij misschien nog het meeste lof van allemaal. Je troostende schouder en onmisbare plagerijtjes hebben me gedurende heel mijn schoolcarrière er bovenop geholpen wanneer ik het nodig had. Nu er een nieuwe fase aanbreekt, sta ik te trappelen om deze samen met jou te exploreren. Ik twijfel er niet aan dat we ook deze jaren met succes zullen doorstaan. Bedankt poemel, voor alles.