De overgang naar TCP/IP

Eind 1978 kreeg de militaire overheid interesse voor de TCP/IP-technologie. In die context implementeerden Vinton Cerf en Bob Kahn in 1979 in opdracht van DARPA een TCP/IP-netwerk voor het radio-packet satellietnetwerk van Fort Bragg. [1] Dit was slechts het eerste van vele nieuwe netwerken die volgens het TCP/IP werden opgebouwd. In 1982 werd dan ook beslist dat alle systemen op het ARPAnet op 1 januari 1983 van het oude NCP op het nieuwe TCP/IP zouden overschakelen. [2]

De aangekondigde overschakeling riep bij veel ARPAnetgebruikers twijfels op, te meer omdat de burgerlijke overheid het Open-Systems Interconnection netwerkmodel van de Internetional Organization for Standardization boven het TCP/IP netwerkmodel van DARPA verkoos. [3] De ontwikkelaars van TCP/IP startten een ware kruistocht tegen het OSI. Hun belangrijkste argumenten tegen OSI waren de technische complexiteit van het systeem en het feit dat het OSI-model enkel in theorie bestond en nog nooit in de praktijk was uitgeprobeerd. TCP/IP daarentegen was het product van ervaring en bovendien bestonden er reeds enkele TCP/IP-netwerken die perfect functioneerden.

DARPA besliste door te gaan met de omschakeling naar TCP/IP en om de ARPAnetgemeenschap duidelijk te maken dat het menens was, werd de NCP-communicatie in 1982 meermaals voor één of twee dagen uitgeschakeld. [4] Met de definitieve overstap op 1 januari 1983 was het Internet een feit. Sommige instellingen kregen nog wat respijt maar in de lente van 1983 werd NCP voorgoed naar de geschiedenis verwezen. Met de algemene omschakeling van NCP naar TCP/IP kwam er een duidelijk onderscheid tussen een internet, een netwerk gebaseerd op de TCP/IP-technologie en het Internet, het overkoepelende netwerk van TCP/IP-netwerken.

TCP/IP dankte zijn succes vooral aan het UNIX-besturingssysteem dat tegen 1983 algemeen gebruikt werd. [5] In de periode tussen 1983 en 1985 werd de internettechnologie verder uitgebouwd en toegepast maar de echte groei kwam er pas na 1985 wanneer steeds meer UNIX-netwerken, Local Area Networks en Wide Area Networks rechtstreeks op het ARPAnet werden aangesloten. Vooral de commercialisering van de TCP/IP-technologie door SUN Microsystems en de verspreiding van Ethernet, eerste door Xerox en later door 3Com, zorgden voor deze groei. [6]

Een tweede grote omschakeling vond eveneens in 1983 plaats. Het DCA vond dat de imposante omvang van het ARPAnet stilaan veiligheidszorgen met zich meebracht en daarom besliste het om het netwerk in twee stukken te delen: het MILNET voor de militaire sites en het ARPAnet voor de onderzoeksgemeenschap. [7] Administratief ontstonden zo twee onafhankelijke netwerken die via gateways met elkaar verbonden waren.

10/04/97