Voorwoord

Het nut van academische borrels is onomstreden: de voorliggende doctoraalscriptie is daarvan het bewijs.

   Waarom? Toen ik vorig jaar op 3 september 2002 bij de opening van het academisch jaar aanwezig was, was dat nog enkele uren in de hoedanigheid als voorzitter van het Utrechtsch Studenten Concert. Aanwezig was ook de heer Dorsman. Op dat moment was ik bezig me te oriënteren op een  scriptieonderwerp. Vanuit mijn interesse voor de politieke geschiedenis passeerde al snel de term ‘nationaal-socialisme’ de revue. Bij het zien van de heer Dorsman op de borrel na de opening van het huidige academische jaar, dacht ik aan de term ‘universiteit’ aangezien hij bijzonder hoogleraar ‘universiteitsgeschiedenis’ was. Ik legde de combinatie beider termen aan hem voor en hij nodigde me uit om een keer op gesprek te komen.

   Dat gesprek heeft plaatsgevonden en werd gevolgd door nog veel meer gesprekken en nu, acht maanden later, is mijn doctoraalscriptie ‘af’.

   Er zijn vele mensen die het mij mogelijk hebben gemaakt deze scriptie te schrijven. In de eerste plaats wil ik natuurlijk mijn begeleider Herr Professor Leen Dorsman bedanken voor zijn immer kritische commentaar.

   Daarnaast wilde ik diegenen bedanken die mijn verblijf in Münster hebben mogelijk gemaakt. Sophie Elpers ten eerste, omdat zij een vriend, Jörg Bölling, in Münster had die mij heeft geholpen een tijdelijke kamer te vinden in het Deutsche Studentenheim aan de Breul 23. Het was zonder meer een aparte ervaring in een door nonnen gerund studentenhuis van honderd man te verblijven.

   Zonder de zeer vriendelijke en behulpzame adviezen van Robert Giesler, Staatsarchivoberinspektor van het Münsterse universiteitsarchief, was mijn onderzoek in de archieven aldaar zeker moeizamer verlopen.

   Paul van Genugten wilde ik bedanken voor de tijd die hij heeft vrijgemaakt om één van de laatste versies van mijn scriptie na te kijken.

   Last but not least wil ik natuurlijk Miriam Teerhuis bedanken voor het engelengeduld dat ze heeft weten op te brengen tijdens de minder ‘glorieuze’ scriptiemomenten die er soms waren.

Pieter van Gent

Utrecht, 25 mei 2003