Een onderzoek naar de vele facetten van het beroep van de Leuvense landmeter tijdens de Oostenrijkse Nederlanden. (Dirk Van Nijverseel) |
home | lijst scripties | inhoud | vorige | volgende |
Voorwoord
In mijn jeugd vergezelde ik regelmatig mijn vader, die landmeter is van beroep, wanneer hij een opmeting ging uitvoeren. Door de jaren heen raakte ik enigszins gefascineerd door het beroep en de kaarten die ervoor vervaardigd werden. Stiekem hoopten mijn ouders dat ik in de voetsporen van mijn vader zou treden en zijn praktijk zou overnemen. Maar mijn passie lag echter elders, de geschiedenis was wat mij echt boeide. Mijn ouders en zus verdienen hier dan ook een woord van dank, het waren immers zij, die mij in staat stelden om deze studies te voleinden en mij steeds gesteund hebben doorheen de voorbije jaren, ook in de periodes wanneer het wat minder liep, dank u wel.
Toen ik uiteindelijk in mijn tweede licentie een keuze moest maken omtrent het onderwerp van mijn thesis besloot ik het landmeterberoep verder te onderzoeken. In overleg met Prof. Dr. Eduard Van Ermen heb ik ervoor gekozen om een verhandeling aan Leuvense landmeters, tijdens de Oostenrijkse Nederlanden te wijden. Daarom wil ik dan ook Prof. Dr. Van Ermen bedanken voor de steun, begeleiding en interesse, die hij ten toon spreidde, tijdens de voorbije twee jaar, waarin ik deze thesis heb voltooid.
Gedurende mijn onderzoek, heb ik ook kunnen rekenen op de hulp van vele mensen: De personeelsleden van het kadaster zonder wiens hulp ik het vierde hoofdstuk nooit zou hebben kunnen afwerken. Guido Cloet, de leeszaalmedewerker, die mij gezelschap hield tijdens de vele uren die ik gespendeerd heb in het tabularium van de centrale bibliotheek. Luc Janssens, archivaris van het Algemeen Rijksarchief en vele anderen.
‘Last but not least’ mag ook mijn vriendin Lotte, die de voorbije maanden steeds met de glimlach klaarstond voor mij, hier niet ontbreken. Dank u lieve schat voor alles wat je voor mij gedaan hebt.
Tenslotte zou ik deze thesis willen opdragen aan mijn beide grootmoeders wiens grote wens het was om hun enige kleinzoon te zien afstuderen. Spijtig heb ik de wens niet volledig kunnen vervullen. Mijn grootmoeder Emma Van den Bossche overleed op 2 maart 2004.
home | lijst scripties | inhoud | vorige | volgende |