VOORWOORD

In de periode dat deze verhandeling geschreven werd, is het geweld in het Midden-Oosten weer hoog opgelaaid. De beslissing om rond Israël te werken was nog maar net genomen toen de tweede Intifadah uitbrak in de Palestijnse gebieden naar aanleiding van het provocerende bezoek van Ariël Sharon aan de Tempelberg. Langzaam maar zeker kreeg de media meer en meer aandacht voor het conflict dat nu al bijna twee jaar aansleept en nog steeds de nieuwsberichten beheerst. De Palestijnse volksopstand leek niemand onberoerd te raken. Meer en meer rees de idee om te onderzoeken hoe men de vorige conflicten in het Midden-Oosten ervaren had en te kijken of de verschillende ideologieën hun standpunten ook consequent volhielden. Het onderwerp raakte steeds meer afgebakend en dankzij de achtergrondlectuur en de tijdschriftartikelen die als bronnenmateriaal dienden, begon ik het conflict met andere ogen te bekijken. Was Israël wel zo onschuldig als het zich voordeed of was het een staat die zuivere machtspolitiek als basis voor haar voortbestaan beschouwde? En de Palestijnen, waren zij inderdaad de nietsontziende fundamentalisten die willekeurig zelfmoordaanslagen pleegden uit haat tegenover de joden of hadden zij andere motieven? Stilaan werd duidelijk dat de wortels van het conflict teruggingen tot het begin van de eeuw, en misschien nog wel verder.

Ik zou in de eerste plaats mijn promotor Dr. Vincent Viaene willen bedanken, die het onderwerp en de periode van het onderzoek met veel zorg afgebakend heeft. Hij heeft me veel vrijheid gegeven tijdens het onderzoek, zodat ik me op mijn eigen tempo een weg kon banen door het politieke kluwen dat het Midden-Oosten omwille van de grote strategische belangen geworden is. Anderzijds aarzelde hij nooit om het onderzoek een andere richting uit te sturen door bemerkingen te maken waardoor ik anders tegen de situatie begon aan te kijken.

Tenslotte zou ik Drs. P. Van Kemseke en Prof. Dr. E. Lamberts willen bedanken, die mee instonden voor de begeleiding van de seminaries. Ook het bibliotheekpersoneel van de KUL, de RUG, de Stadsbibliotheek van Antwerpen en de Koninklijke Bibliotheek die me wegwijs maakten in de verschillende systemen die gebruikt worden om de tijdschriften te catalogeren, verdienen een vermelding.

Retie, 3 juni 2002.