Dank

Een afstudeeronderzoek schrijf je nooit alleen. Hoewel natuurlijk ieder ongeciteerd woord van de hand van de scribent verondersteld mag worden, zit er achter iedere zin, ieder woord, zoveel van de omgeving verkregen energie, motivatie en inspiratie, dat het welhaast een schande zou zijn, hier verder geen woord aan te wijden. 

Het mag duidelijk zijn, dat de ene scribent meer externe fuelling nodig is dan de andere. Wat mijn specifieke geval betreft: ik heb mij mogen verheugen in exact dát aantal stokken achter de spreekwoordelijke deur dat nodig was om uiteindelijk tot afronding van voorliggend eindwerk te komen. Ik wil bepaalde stokkenplaatsers, maar ook anderen, bedanken. Want, vrijwel ieder die ik ken, heeft zich op zijn of haar unieke, voortreffelijke manier verdienstelijk voor mij, of mijn scriptie, gemaakt, en het is op deze plaats daarom zeer zeker niet overdreven hier apart bij stil te staan.

Allereerst wil ik mijn geweldige vriendin, Rachel van Vugt, bedanken. Zij is, met haar liefdevolle stimulus en trefzekere kritiek, een enorme steun voor me geweest. Ferme zoen!

Dan is daar natuurlijk mijn begeleider, Emile Wennekes, die mij voorzag van terecht kritisch maar, bovenal, zeer constructief commentaar. Maar ook mijn eerste begeleider, Paul Op de Coul, die ik met mijn riante onderzoeksduur tot emiritaat heb gedreven, wil ik graag hartelijk bedanken; hij hielp mijn onderzoek op de rails hielp zetten en gooide daarbij enthousiast de eerste kolen op het vuur.

Verder wil ik mijn directe familie bedanken voor het soms misschien terecht wankele, maar uiteindelijk toch boven ongeloof prevalerende vertrouwen in mijn afronding van deze studie. Een studie. Ook hun motivatie en bijstand, stoffelijk en onstoffelijk, zijn mij heel dierbaar.

Sommige (studie)vrienden en –vriendinnen hebben, bewust of onbewust, wel eens iets verstandigs opgemerkt dat vorm en inhoud van dit onderzoek heeft beïnvloed  Anderen hebben mij, dikwijls onder valse voorwendselen, de bibliotheek ingelokt, of op andere slinkse wijze bijgedragen aan de totstandkoming van dit onderzoek. Allen heel hartelijk dank! Zonder jullie allemaal was het weliswaar óók gelukt, maar iets minder goed. Iets later ook. Iets.

Utrecht, maart 2006

Sipke M. Hoekstra