Voorwoord

De keuze van een scriptieonderwerp is even belangrijk als moeilijk. Je interesses volgen bleken een gouden tip. Ik heb gekozen voor het lesbische uitgaansleven in Gent omdat dit onderwerp me interesseerde. Ik weet vrij veel over het huidige lesbisch uitgaansleven en als historica in spe vroeg ik me af hoe dit uitgaansleven er vroeger uitzag. Een scriptie rond dit “fenomeen” schrijven leek me dan ook een buitenkans om me volledig in dit onderwerp te verdiepen.

Toen later bleek dat er nog geen onderzoek gevoerd was naar dit onderwerp en er daardoor nog geen publicaties verschenen waren, was ik helemaal gewonnen voor dit onderwerp. Dit betekende dat ik een pionier zou zijn met mijn onderzoek. Dat deze pioniersrol me ook heel wat problemen zou opleveren, kwam ik later te weten.

De eerste problemen deden zich voor bij de zoektocht naar literatuur. Nederlandse, Amerikaanse, Franse en Duitse werken waren te vinden, maar in Vlaanderen is nog niets verschenen rond het onderwerp. Mijn scriptie zou dus volledig gebaseerd worden op vraaggesprekken.

Verdere problemen ondervond ik met een toelating te verkrijgen tot het Politiearchief in Gent. Dankzij mijn promotor is dit uiteindelijk gelukt. Maar naarmate mijn onderzoek vorderde bleek dat ik die toelating eigenlijk niet nodig had.

De grootste problemen ondervond ik in mijn zoektocht naar geschikte respondenten. Om mij te kunnen helpen in mijn onderzoek moesten mijn respondenten van een zekere leeftijd zijn en dit was niet evident. Vele vrouwen weigerden nog te praten over hun verleden, anderen waren reeds overleden.

Ondanks al deze problemen ben ik er toch in geslaagd een scriptie rond het lesbisch uitgaansleven in Gent te schrijven.

Dankwoord

Deze scriptie zou er niet gekomen zijn dankzij de hulp van vele mensen.

Eerst en vooral zou ik de hoofdgriffier, Hubert Vanmaldeghem, en het personeel van het Handelsregister te Gent willen bedanken voor de vele hulp bij het opzoeken van bepaalde dossiers.

Het personeel van de dienst Douane en Accijnzen te Gent voor hun tijd die ze vrijmaakten om me wegwijs te maken in hun archief.

Mijn promotor, Gita Deneckere, die me steeds met raad en daad bijstond en bleef geloven in mijn onderzoek.

Bart Hellinck, mijn leescommissaris, om de vele tips en boeken die hij mij heeft gegeven, waardoor mijn onderzoek zeker een duw in de juiste richting heeft gekregen.

Helga, om mij bekend te maken met de leefwereld van toen en mij onvermoeibaar op sleeptouw te nemen om mensen te ontmoeten.

Mijn vrienden en familie om mij te blijven steunen en er te zijn als ik ze nodig had.

Mijn respondenten, zonder wie deze scriptie onmogelijk was geweest.

Ben, omdat je er altijd bent voor mij.