'Democratie is een staatsvorm, geen partij- of verenigingsvorm'

Frank Vanhecke in 't Pallieterke, 3 juli 1996

Woord vooraf

Voor de verandering wegen de laatste loodjes eens niet het zwaarst.  Nu reeds meer dan een jaar geleden stond ik voor een moeilijke keuze.  In welke materie zal ik me het komende jaar vastbijten?, vroeg ik me af.  De politieke actualiteit zou me een handje helpen bij het kiezen van een thesisonderwerp.  Het Vlaams Blok boekte de voorbije jaren de ene electorale overwinning na de andere. Ondanks felle tegenstand uit alle hoeken van de samenleving ging het Blok met 'rassenschreden' vooruit.  Ik koester de stille hoop om met deze scriptie een tipje van de extreem-rechtse sluier op te lichten, en op die manier een constructieve bijdrage te leveren aan een actueel debat.  Een ding is zeker: deze eindverhandeling belicht slechts een topje van de ijsberg.  Aan de eindmeet gekomen, resten mij meer vragen dan antwoorden.

In de eerste plaats zou ik mijn waardering willen uitdrukken voor de scherpzinnige geest van mijn promotor Prof. Stefaan Walgrave.  Zonder zijn suggesties en kritische bemerkingen zou deze scriptie niet geworden zijn wat ze nu is.  Op een andere manier – maar daarom niet minder doortastend – hebben mijn vriendin Veerle en vriend Bert me een voortstuwende dienst bewezen.  Op hetzelfde moment een eindverhandeling schrijven wekt gespreksstof op, die urenlange, boeiende discussies verzekert.  Ook mijn huisgenoten verdienen een woordje van dank.  Ik kan me inbeelden dat samenleven met een student geen lachertje is.  Zeker niet als hij bezig is een eindverhandeling te schrijven.  In het bijzonder wil ik verder ook VUB-onderzoekers Prof. Kris Deschouwer en Jo Buelens te vermelden.  Zonder verpinken bezorgden ze mij waardevolle gegevens uit een door hen afgenomen enquête, terwijl ze zelf nog bezig waren de gegevens te analyseren.  Bij Jo Buelens kon ik meermaals met vragen terecht.  Tenslotte wil ik ook Peter Van Aelst bedanken voor zijn hulp bij kleine, praktische beslommeringen.