Voorwoord

Een opleiding politieke en sociale wetenschappen wordt traditioneel afgesloten met het schrijven van een eindverhandeling. Hoewel dit soms mensen als een verplicht nummertje gezien wordt, was ik zeer enthousiast. Dit enthousiasme werd meteen getemperd door de eerste fase van het schrijven van een eindverhandeling, namelijk het zoeken van een onderwerp. Ik kwam al snel tot de constatatie dat het niet evident was om een boeiend en goed onderwerp te vinden. Eens ik dat onderwerp gevonden had kon ik beginnen aan het schrijven van mijn startrapport. Daarin kwam het theoretisch kader aan bod. Een zeer belangrijk onderdeel voor de eindverhandeling, aangezien het de basis vormt waarop alles steunt, maar in mijn ogen het minst leuke deel om aan te werken.

De tweede licentie moest het jaar van het onderzoek worden. De geschiedenis van de verschillende partijen opzoeken en neerschrijven en daarnaast alle data verzamelen en verwerken. Dit laatste jaar is werkelijk voorbij gevlogen. Hoewel ik hierop voorbereid was, professor Dewachter had ons immers gewaarschuwd dat de ‘kerstexamens’ de grote spelbreker zouden zijn, was het tweede semester een periode vol stress die veel doorzettingsvermogen vergde. Gelukkig was ik niet alleen, zowat de volledige tweede licentie was druk aan het ‘thesissen’. De eindverhandeling werd dan ook gespreksonderwerp nummer een. Met vallen en opstaan was het uiteindelijk op tijd klaar. Ik ben dan ook trots op dit werkstuk en hoop dat anderen er later ook nog iets aan zullen hebben.

Ik wil bij deze alle mensen bedanken die mij in dit proces geholpen hebben. Iedereen van de tweede licentie politieke wetenschappen en sociologie waarbij ik terecht kon voor een gesprek over de eindverhandeling, zowel over die van mij als over die van jullie. De vele mensen van uit de onderzochte landen die onmiddellijk bereid waren een deel van hun tijd te spenderen om mij bij mijn onderzoek te helpen. Mijn promotor professor Wilfried Dewachter voor de goede raad en tips. Deze zijn op verscheidene cruciale momenten zeer goed van pas gekomen. En niet te vergeten mijn verslaggever professor Stefaan Fiers.

Wat mijn onmiddellijke omgeving betreft wil ik mijn ouders bedanken omdat ze mij mijn eigen keuzes hebben laten maken en mij de kans gegeven hebben iets te studeren waar ik volledig achter sta. Christel, die mij vooral in de kandidaturen goed bijgestaan heeft, en Lies, die er ook in de licenties bij was en die mij via een opmerking op het spoor zette van het onderwerp voor mijn eindverhandeling. Zonder jullie zouden deze vier jaren veel minder aangenaam geweest zijn. Kelly en Evy, mijn zusjes, voor de hulp met lay-out en het nalezen. Ik weet dat jullie het heel erg saai vonden, daarom apprecieer ik het heel erg dat jullie toch de moeite gedaan hebben om dit werk na te lezen. En last but not least Filip, voor de steun wanneer het even wat minder ging en gewoon omdat je er voor me bent.

Ik zou dit werk willen opdragen aan al diegenen die niet tot op dit punt, een punt van afstuderen, raakten. In het bijzonder aan Ilse. Ik denk nog vaak aan je.