Voorwoord

Het schrijven van een eindverhandeling is een hele klus die met vallen en opstaan wordt geklaard. Een dankwoord aan iedereen die mij daarin heeft bijgestaan is hier dan ook op zijn plaats. Eerst en vooral wil ik mijn promotor Professor Reychler bedanken voor de kans om mijn eigen voorstel uit te werken en voor zijn waardevolle adviezen over de algemene vormgeving van deze eindverhandeling. De heer Anton Stellamans ben ik dankbaar voor zijn kritische lezing van het conceptuele deel.

I would like to thank Theodora Adekunle and Francesca Lawe-Davies from the International Crisis Group for answering numerous questions and Tanya Borel de Bitche for sending me all the information I requested. Tevens schenk ik een woordje van dank aan de heer Mark Eyskens voor de toelichting van zijn engagement binnen ICG.

Last but not least verdienen de mensen uit mijn naaste omgeving een pluim voor hun begrip en geduld, bovenal mijn vriend Koen die altijd klaarstond met een geruststellend woord. Ook mijn ouders hebben vier jaar lang het volste vertrouwen gehad in mijn Leuvense ‘activiteiten’ en mij bovendien de kans gegeven een semester lang aan de Universiteit van Helsinki te studeren in het kader van een Erasmusuitwisseling. Natuurlijk mag ik mijn vrienden, kotgenootjes en medestudenten niet vergeten die altijd te vinden waren voor een goed gesprek en de afgelopen vier jaar hebben gemaakt tot wat ze zijn. Tenslotte wil ik de heer Luc Corluy bedanken voor de talloze uren die hij gespendeerd heeft aan het opsporen van taal en stijlfoutjes in deze eindverhandeling.

Bedankt allemaal!