Voorwoord

Het welslagen van deze eindverhandeling was grotendeels afhankelijk van de medewerking van een groot aantal betrokkenen. Via deze weg wil ik al deze personen danken voor de bereidwilligheid waarmee zij mij te woord stonden en naar antwoorden op mijn vragen zochten. Ondanks de woelige tijden die Stad Antwerpen momenteel doormaakt, werd steeds tijd voor mij vrijgemaakt en werd ik overal zeer hartelijk onthaald. In het bijzonder wil ik Miranda Vermeiren danken gezien zij me introduceerde in het veld. Verder verdient ook Fanny Degraeve een bijzondere vermelding voor het eindeloze geduld waarmee ze mijn vragen bleef beantwoorden, nota’s en documenten opzocht, sleutelpersonen contacteerde en me wegwijs maakte in de stedelijke organisatie. Tevens gaat mijn dank uit naar de stedelijke kinderdagverblijven, de werksters, de Witte Tornado’s, de eenheid Bijzondere Opdrachten en de buurttoezichters, die allen tijd maakten voor gesprekken op de werkvloer. Tenslotte wil ik ook Skender Baleci, Guy Lauwers, Caroline Van de Sande, de jobcoaches, de deskundige vorming, de medewerker van STOP en de personeelsverantwoordelijke danken voor de tijd die ze voor mij vrijmaakten. Ook binnen Gemeente Rotterdam werd ik zeer vriendelijk geholpen. In het bijzonder wil ik daarvoor Harry Gambier en Sherida Atminah danken.

Hulp van een heel ander kaliber ontving ik van mijn promotor Albert Martens. Hem wil ik danken voor het bezielend enthousiasme, de druk tot handelen die hij mij op de juiste momenten wist op te leggen, de kritische vragen waarmee hij mij aanzette tot diepgaander onderzoek en de nauwgezetheid waarmee hij mijn teksten nalas. Ook mijn ouders en Philip wil ik danken voor het nalezen van mijn teksten.

Een eindverhandeling is tenslotte meer dan een allereerste bescheiden eigen onderzoek, het is ook het afsluiten van een boeiende studietijd. Ik wil dan ook mijn ouders danken voor de steun en het vertrouwen dat ze me vier jaar lang schonken en voor het feit dat ze mijn verblijf in Leuven mogelijk maakten. Daarnaast wil ik ook mijn vriend Ernie, mijn collega-sociologiestudenten en mijn vrienden en vriendinnen danken. Zonder hen zouden deze vier jaren nooit zo waardevol geweest zijn.