DANKWOORD

“the man that knows some things, knows that he knows nothing at all”

Erikah Badu

Ik sluit de voorbije twee jaar af met het gevoel dat ik nog nooit zo veel heb bijgeleerd op zo korte tijd, en dit op zeer uiteenlopende vlakken. Daarvoor ben ik alle mensen rond mij zeer erkentelijk. De indirecte bijdrage die vele mensen aan deze thesis hebben geleverd, meestal gewoon door hun zijn, was groot.

Toch wens ik enkele specifieke woorden van dank te richten:

In de eerste plaats tot mijn moeder, om mij te steunen en terecht te wijzen. Bedankt voor al het leeswerk, de tijd, de inspanning en de kritische vragen. Bedankt vooral om ook papa’s vragen te stellen en hem zo ook in deze thesis te laten bijdragen.

Ten tweede tot mijn promotor: Bedankt om mij de begeleiding te geven die nodig was om van dit werk een thesis te maken, maar vooral bedankt om mij de vrijheid te geven om er míjn thesis van te maken.

Verder wil ik ook de volgende mensen niet vergeten:

Jan Laplasse, voor de ideeën en de informatie; de mensen van het AMSAB, voor het geduld, de vriendelijke omgang en de bereidheid; de staf op de vakgroep Nieuwste Tijden, voor de inspiratie; Karel, voor de onverwachte positieve energie; Ellen, voor het vertrouwen en de interesse; Nora en Jan, om te blijven doen alsof jullie het begrepen hadden; Tomas en Jeroen, voor de elektronische bijstand; Herman, Monique en Krakeel, voor de goeie moed en de technische hulp; Raphaël, Malka en Jie, mijn familie, medestudenten, kotgenoten en alle anderen die de uren gezaag over ‘De Vooruit’ hebben overleefd.