Voorwoord

Er is veel te doen geweest om de Nederlandse politiek de afgelopen twee jaar. De Provinciale Statenverkiezingen van 11 maart 2003 vielen wat minder op dan andere verkiezingen: een interessant gegeven om iets mee te doen in het kader van een afstudeerproject. Via mijn stage bij het Instituut voor Publiek en Politiek (IPP) raakte ik op de hoogte van de behoefte vanuit het Interprovinciaal Overleg (IPO) in Den Haag aan een vergelijkend onderzoek naar provinciale verkiezingscampagnes. Provincies proberen tijdens en buiten verkiezingscampagnes veelvuldig na te gaan wat (of wie) met de door hun ingezette middelen wordt bereikt. Door provincies onderling te vergelijken wat betreft het bereik van ingezette middelen of aangehouden werkwijzen en documentatiemateriaal, kan het totaalbeeld voor Nederland worden gevormd. Dit beeld kan vervolgens helpen bij het zo goed mogelijk organiseren van verkiezingscampagnes in de toekomst.

Een interessant onderzoek, niet in de laatste plaats vanwege de behoefte hieraan, waar ik met alle plezier en gedecideerdheid een bijdrage aan wilde leveren. Het onderzoeksgebied bleek redelijk onontgonnen, met veel onduidelijkheden over oorzaak en gevolg in de betrekkingen tussen bijvoorbeeld provincies en partijen of provincies en media-instanties. Met inachtneming van een groot aantal factoren werd echter tot een werkbaar theoretisch uitgangspunt gekomen. Het onderzoeksvoorstel werd uitvoerig besproken, zowel in IPO-verband als binnen de universiteit, waarna – de universiteit met enige vertraging – door beide partijen tot goedkeuring werd besloten.

Met aan de ene kant de wil tot het maken van een evaluatief verslag van verkiezingscampagnes en aan de andere kant de noodzaak tot wetenschappelijk aanvaardbare onderzoeksmethodieken, was het niet altijd duidelijk welke kant ik op moest. Toch denk ik dat er een bestaanswaardig verslag is opgemaakt met aanknopingspunten voor provincies en landelijke overheid om verder mee aan de slag te gaan. Het zal lezen als een onderzoeksverslag (dat is het in feite ook), een alternatieve, kortere versie zal wellicht in later stadium verschijnen.

Allereerst wil ik mijn interne begeleider Jochum de Graaf bij het IPP bedanken. Hij stelde mij op de hoogte van de behoefte aan dit onderzoek. Zonder zijn wegwijzers en commentaren zou het rapport van mindere kwaliteit zijn geweest. Hij heeft me daarnaast begeleid in een wereld die volkomen nieuw voor mij was, maar heeft mij ook de vrijheid gegeven die nodig om het onderzoek goed uit te voeren. Dit geldt ook voor mijn interne begeleiders bij het IPO, Carla van Lomwel en Hens Meengs.

Daarnaast wil ik alle mensen bedanken die ik op mijn verzoek bereid vond hun bijdrage aan het onderzoek te leveren. Het gaat dan om Leo Hauben, voor een interview over de regionale omroepen, maar ook om twaalf communicatiedeskundigen uit de twaalf Nederlandse provincies, plus ongeveer honderd personen van (afdelingen van) politieke partijen uit verschillende provincies.