Voorwoord

Honderdvijftig jaar onafgebroken bestuur: het is een unicum in België. Wanneer men aan de inwoners van Moerbeke – Waas vraagt hoe het komt dat de liberalen nog steeds aan de macht zijn, krijgt men steeds dezelfde antwoorden: de familie Lippens en de suikerfabriek.

Maar er moet meer zijn dan dat alleen. Er zijn genoeg voorbeelden bekend van gemeenten waar een sterke dynastie de scepter zwaait en belangrijke posities bekleedt in het industriële leven. Toch bleven ook zij niet eeuwig aan de macht. Verder onderzoek is dus nodig om deze hoogst uitzonderlijke situatie te verklaren.

Onderzoek naar zo een lange periode was zeker geen sinecure. Er was een ten eerste een overvloed aan materiaal waarin ik diende een keuze te maken. Die keuze veronderstelde subjectiviteit en bracht het vraagstuk over de objectiviteit in de geschiedenis naar boven.

Het politieke onderwerp zorgde er tevens voor dat ik mij met deze thesis op glad ijs begaf. Als inwoner van Moerbeke was de interesse voor het onderwerp enorm, maar het gevaar om iemand tegen de borst te stoten evenzeer.

Dit alles bracht een zekere angst met zich mee om mij te persoonlijk te gaan verdiepen in de materie en zo te veel persoonlijke beschouwingen in het werk te laten sluipen. Dit wil echter niet zeggen dat het resultaat niet meer waardevol zou zijn. Ik heb dit geschreven vanuit een bepaalde context met het materiaal dat ik voor handen had. Wanneer binnen enkele jaren een nieuw onderzoek naar deze materie wordt gestart, zal men meer dan waarschijnlijk tot andere besluiten komen.

Toch werden al deze “moeilijkheden” overwonnen. Dit kon niet zonder de hulp van een aantal personen.

Als eerste wil ik Prof. Dr. J. Art en de R.U.G. danken voor de mogelijkheid die zij mij gaven om mijn eigen habitat van naderbij te onderzoeken. De opleiding die ik heb genoten zal zeker bepalend zijn voor mijn verdere leven.

Verder verdienen ook het personeel van het gemeentehuis van Moerbeke – Waas en het Liberaal Archief van Gent een bloemetje. Uren, dagen, weken heb ik gezwoegd en gevloekt. Zonder de steun en de bereidwilligheid die ik van de mensen daar heb gekregen zou ik waarschijnlijk verdwaald zijn tussen de vele documenten.

Daarnaast kon ik ook rekenen op de steun van een aantal personen die mij de informatie die zij in hun bezit hadden hebben toevertrouwd. Mijn dank gaat uit naar Mevrouw De Saegher – Van Wiele, de heer De Block, de heer Verschraegen en de heer Dubosch. Ook de heemkundige Kring van Moerbeke verdient een vermelding want zij brachten het onderwerp grotendeels aan en herbergden een schat aan informatie.

Mijn oprechte dank gaat ook uit naar mijnheer Willy, die het aandurfde de vele grammatica – en spellingsfouten uit de tekst te halen en daardoor een deel van zijn vakantie heeft moeten opofferen.

Verder verdienen ook mijn medestudenten en iedereen die blijk gaf van interesse voor een, op het eerste zicht, onbeduidende onderwerp een dikke pluim. Het was hun interesse en hun bemoedigende woorden die mij de kracht gaven om op de moeilijke momenten vol te houden.

Een aparte vermelding voor mijn ouders, en de rest van de familie, is het minste wat ik kan terugdoen voor de kans die zij mij gaven om mijn studies tot een goed einde te brengen. Vooral hun geduld en hulp stelde ik doorheen de moeilijke weg tot hier ten zeerste op prijs.

En als laatste is er natuurlijk Sally, wiens steun en begrip onmisbaar waren en die het nodige geduld moest uitoefenen wanneer ik nog maar eens aan het zagen ging over deze thesis.