Voorwoord

Het voorwoord neemt gewoonlijk de vorm van een dankwoord aan en wie ben ik om hiervan af te wijken. Een desondankswoord was misschien ook een optie geweest (No thanks to you, Oude Markt), maar daar heeft niemand iets aan. Deze thesis bleek een werk van lange adem te zijn, waar niet ieder moment even aangenaam van was. Er zijn dan ook heel wat mensen om te bedanken:

Wencke en haar nietsontziend oog, Hanne en haar kennis van het Frans, Tim & Katleen en hun aangename gezelschap, Olaf en Chandra en hun lekker eten, Ruben en zijn positieve kijk, Vjen en zijn situatie (gedeeld leed, is half leed ;-), Bert en zijn onophoudelijke stroom van links tijdens de nachtelijke uren, Brecht en zijn opname-uitrusting en mijn promotor en zijn kennis van zaken en de Nederlandse taal. De mensen van Rendez-Vous en Filip in het bijzonder ben ik ook zeer erkentelijk. Zonder hen was er van het onderzoek geen sprake geweest.

En dan zijn er ook nog, en hiermee verzinkt alles in het niets, mijn ouders.

Hen had ik heel graag willen bedanken voor hun steun, hun medeleven en bovenal, hun geduld.

Bedankt!