VOORWOORD.

 Two kinds of gratitude:

 The sudden kind we feel for what we take;

 the larger kind we feel for what we give.

(Edwin Arlington Robinson op Moncur, 1994)

Op de eerste plaats wens ik mijn promotor, Willem Hesling, te bedanken om mij de kans te geven dit werk te kunnen maken en om mij tijdens het werk te helpen door de bomen het bos niet uit het oog te verliezen. Dank daarnaast aan de mensen van het Filmmuseum te Amsterdam voor de hulp bij de research. Dank ook aan mijn ouders, voor de nodige financiële bijstand. Dank aan Tessie en Birgit, die ervoor zorgden dat ik altijd wel iemand had om tegen te klagen en niet als enige op een onmenselijk vroeg uur moest opstaan om naar Amsterdam te reizen. Dank aan Jurgen en Joachim voor de technische ondersteuning, want ik en kabels zijn blijkbaar niet de beste vrienden. Dank aan iedereen uit de Vesaliusstraat 46 en aan iedereen aan de toog van ’t kaffee, allemaal bedankt om als ik weer eens doordramde over hoe volgens mij deze of gene scène geïnterpreteerd dient te worden toch nog te blijven doen alsof het jullie interesseerde of er eens goed mee te lachen. En voor ik het vergeten zou: dank aan Sabrina, voor morele steun en zoveel meer.