Voorwoord

Velen zullen kunnen beamen dat het schrijven van een eindverhandeling een eenzame bezigheid is. Uren heb ik gespendeerd in de krantenkelders van de Centrale Bibliotheek en achter mijn computer. Zonder steun en hulp houdt niemand dit vol.

Gelukkig had ik de juiste mensen rondom mij tijdens deze periode, die hiervoor zeker een dankwoord verdienen. Allereerst gaat mijn dank uit naar Prof. W. Dewachter, die mijn promotor was. Hij heeft de werkzaamheden in goede banen geleid met zijn kritische en rake opmerkingen. Zijn kennis en kunde waren een grote hulp bij het tot stand komen van dit werk.

Kritische nalezer van deze eindverhandeling was niet alleen Prof. W. Dewachter, maar ook mijn moeder en Kristien, die ervoor gezorgd hebben dat deze thesis “leesbaar” is geworden. Bedankt hiervoor!

Ondanks de vele uren achter de computer, slaag ik er nog steeds niet in om deze machine compleet te doorgronden. Gelukkig kon ik steeds, zelfs letterlijk in het midden van de nacht op de deskundige hulp van mijn vader rekenen. De lay-out is grotendeels zijn verdienste, en daarvoor ben ik hem heel dankbaar.

Minstens even belangrijk is het kunnen ontspannen en uitrazen tijdens de werkzaamheden. Hiervoor zou ik zo veel personen moeten bedanken dat het onbegonnen werk is deze allemaal op te noemen, maar deze personen weten hopelijk zelf dat ik ongelofelijk veel aan hen gehad heb.

Deze verhandeling is het sluitstuk van mijn vier jaren durende studie. Voor de voorbije vier jaar wil ik speciaal mijn ouders en mijn broer Tim (buiten een broer ook een vriend uit duizend) nog eens bedanken. Mijn ouders hebben een belangrijke bijdrage geleverd aan deze thesis en aan mijn studies, niet alleen financieel (wat niet te onderschatten is), maar vooral door hun onvoorwaardelijke steun en aanmoedigingen tijdens mijn studies. Zonder mijn ouders was dit alles onmogelijk geweest.