Dankwoord

Een licentiaatsverhandeling schrijven… Het leek me aanvankelijk een bijna onmogelijke opdracht. Dat zou het ook geweest zijn indien ik niet op de steun van heel wat mensen had kunnen rekenen.

            In de eerste plaats wil ik mijn promotor prof. dr. Gita Deneckere bedanken. Ze zorgde voor de nodige begeleiding en was te allen tijde bereid om samen met mij een aantal knelpunten op te lossen waardoor ik steeds met nieuwe moed haar bureau verliet. Daarnaast ben ik ook prof. dr. Patrick Hebberecht heel dankbaar voor de vele inzichten die hij met zijn studenten ‘historische criminologie’ wou delen. Een must voor een geschiedenisstudente die zich op het terrein van het rechtswezen waagt. Verder gaat mijn oprechte dank ook uit naar Geoffroy Le Clercq die hielp bij de eerste stappen van mijn onderzoek, met name het uitstippelen van een probleemstelling.

Voor de praktische uitwerking van mijn onderzoek ben ik de medewerkers van het Rijksarchief te Beveren-Waas heel erkentelijk. Stapels gerechtelijke strafdossiers werden voor mij aan- en afgevoerd. Geen enkele kar woog te zwaar.

            Voor de niet aflatende morele steun en tevens voor het nalezen van mijn thesis ben ik mijn moeder enorm dankbaar. Paul en mijn zus Frauke wil ik bedanken voor de nodige schouderklopjes op momenten dat het niet zo vlot ging. Ook Koen en Naat waren er steeds voor mij, van luisterend oor tot technisch adviseur.

            Verder ook een woord van dank voor mijn medestudenten en tevens historici in spe. Kim en An vormden het ideale klankbord voor dit werk. Tenslotte ook een ‘dankjewel’ voor alle vrienden, Tijl, Eva en Ann-Marie in het bijzonder, die voor de nodige ontspanningsmomenten zorgden en mij bij tijd en stond alle thesisperikelen deden vergeten.