The starting of a riot. Hoe schendingen van arbeidsrechten en onwil van kledingbedrijven en autoriteiten tot de recente crisis in de Bengaalse kledingindustrie hebben geleid. (Steven Van Brussel) |
home | lijst scripties | inhoud | vorige | volgende |
DANKWOORD
Dit is een zware bevalling geweest, die niet mogelijk was geweest zonder de hulp en steun van enkele mensen die ik dan ook heel erg dankbaar ben.
Eerst en vooral zou ik Frieda De Koninck van de Schone Kleren Campagne willen bedanken. Zij heeft mij vanaf het moment dat ik haar contacteerde met veel enthousiasme onder haar vleugels genomen en in de wereld van de schone kleren binnengeleid. Haar geestdrift werkte aanstekelijk en gaf me de nodige energie om aan dit proefstuk door te werken. Ook bracht zij mij in contact met de juiste mensen en de juiste documenten die ik nodig had. Merci en fietst ze nog!
Daarnaast wil ook mijn moeder en broer bedanken voor het geduld dat zij hebben opgebracht om mij te laten doen wat ik moest doen. Het onderwerp van deze verhandeling is geen gewoon en voor de hand liggend thema, maar het is wel belangrijk en ik hoop dat jullie dit ook inzien.
Aan mijn vriendin Annelies: you’re the best! We hebben al heel wat watertjes doorzwommen, en dit is er ook zo één die we alle twee zonder kleerscheuren (haha!) doorkomen, you’ll see!
To Jahangir en Nura, who I was able to interview on the Spectrum case and who were among the victims of the collapse: Thanks for helping me out on this one. I think it takes a lot of courage to stand up to the people who did this to you and say: “Open your eyes, this is what’s happening, you can’t just look away and pretend it never happened!” I know in the end things will work out fine for you guys and your families. Thanks again and see you in Bangladesh some time!
Tot slot zou ik deze studie willen opdragen aan alle mensen die tot de zinloze slachtoffers van de moordende kledingindustrie in Bangladesh behoren en aan de mensen die daartegen iets proberen te ondernemen. Proberen is altijd beter dan niets doen! En natuurlijk ook aan mijn vader, die dit nooit zal te lezen krijgen, maar ik ben er zeker van dat hij trots op mij geweest zou zijn, ook al zou het onderwerp hem niets gezegd hebben. Je zal altijd bij mij zijn, pa!
Destelbergen, 19 juli 2006
Steven Van Brussel
home | lijst scripties | inhoud | vorige | volgende |