4. BESLUIT

4.1. Grondbezit in de zeventiende en achttiende eeuw

Onderstaande tabel brengt alle resultaten samen en geeft de totale oppervlakte grondbezit van het klooster van Boudelo in het Land van Waas :

R = oppervlakte in roeden

ha. = oppervlakte in hectare

P = aantal percelen

Het totale grondbezit van het klooster van Boudelo binnen het Land van Waas in de zeventiende eeuw bedraagt dus zo’n 1 111 083,5 roeden of 3704 gemeten. Omgerekend is dit 1650,53 hectare, verdeeld over 1218 percelen. De gemiddelde perceelsoppervlakte is gelijk aan 912 roeden of 1,35 hectare. We mogen wel niet uit het oog verliezen dat we met betrekking tot een aantal parochies niet weten hoeveel percelen er waren in de zeventiende eeuw. De gemiddelde perceelsoppervlakte moet dus met de nodige omzichtigheid behandelt worden. Van de totale oppervlakte grondbezit van 1650,53 hectare zijn we er in geslaagd om 1611,85 hectare te visualiseren op de Popp-kaart. Dit vertegenwoordigt 97,66 procent van de totale oppervlakte.

De totale oppervlakte grondbezit van het klooster van Boudelo binnen het Land van Waas in de achttiende en laatste eeuw van haar bestaan is 1 146 442,5 roeden groot of 3821 gemeten. Dit vertegenwoordigt 1703,00 hectare. Op basis van de gegevens kunnen we ook een gemiddelde perceelsoppervlakte berekenen. Er zijn 1403 percelen in de achttiende eeuw en de gemiddelde oppervlakte bedraagt 817 roeden of 1,21 hectare. Van 1665,18 hectare zijn we er in geslaagd het grondbezit te visualiseren op de Popp-kaarten. Dat is zo’n 97,78 % van de totale oppervlakte grondbezit binnen het Land van Waas.

De belangrijkste conclusie die we uit de vergelijking van het grondbezit in de zeventiende eeuw enerzijds en de achttiende eeuw anderzijds kunnen trekken, is het feit dat het grondbezit van het klooster weinig is geëvolueerd, zowel op het vlak van de oppervlakte als op het vlak van de percelen. In vergelijking met de zeventiende eeuw is er in de achttiende eeuw 52,55 hectare bijgekomen. Dit is slechts 3,09 percent van de totale oppervlakte in de achttiende eeuw. Het aantal percelen is met 125 percelen toegenomen, zijnde 8,91 procent. Als men het verschil maakt tussen het totaal aantal percelen in de zeventiende eeuw en het totaal aantal percelen in de achttiende eeuw op basis van de twee totale in de tabel, bedraagt het verschil wel meer dan 125. We moeten er echter rekening mee houden dat we voor een aantal parochies niet weten hoeveel percelen er precies waren in de zeventiende eeuw, vandaar de vraagtekens. Daarenboven moeten we ook vermelden dat het niet allemaal nieuwe percelen zijn, maar vele percelen zijn verdeeld in kleinere percelen bij de overgang van de zeventiende naar de achttiende eeuw. Zoals de tabel duidelijk maakt, is het grondbezit vooral toegenomen in die parochies waar het klooster reeds een grote concentratie grondbezit had. De monniken streefden er dus niet naar ergens een nieuwe kleine kern grondbezit te bekomen, maar ze gaven er de voorkeur aan om het grondbezit dat ze reeds hadden steeds verder uit te breiden.

De beperkte toename van het grondbezit en de stevige toename van het aantal percelen zorgt ook voor een daling van de gemiddelde perceelsoppervlakte van 912 roeden in de zeventiende eeuw naar 817 roeden in de achttiende eeuw. Een daling van 10,42 procent.

Uit de tabel wordt duidelijk dat de kern van het grondbezit van het klooster binnen het Land van Waas zich concentreert in de parochies Sinaai, Stekene en Moerbeke-Waas. Niet toevallig natuurlijk als men weet dat de abdij gesticht werd in (Klein-)Sinaai.